Polega na przyłożeniu przy pomocy specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza sie w jednym cyklu kilkakrotnie. Doprowadza to do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w konsekwencji destrukcji tkanki.

Krioterapia miejscowa stosowana jest do leczenia:

• zmian skórnych łagodnych i złośliwych (np. brodawki skórne, choroba Bowena),
• zmian powstałych na błonach śluzowych (np. leukoplakia, pachydermia, kłykciny kończyste),
• destrukcji zmian łagodnych i nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby (np. naczyniak),